Znam wiele osób, które nawet nie zdają sobie sprawy, że powinny skorzystać z pomocy psiego behawiorysty. Niektórzy wahają się i odwlekają taką decyzję aż do momentu, kiedy mają do czynienia z bardzo zaawansowanym problemem. A im dłużej zwlekamy, tym gorzej, gdyż dane zachowanie coraz mocniej utrwala się i znacznie trudniej je zmienić.
Ale kiedy tak naprawdę należy wezwać behawiorystę?
Moja odpowiedź brzmi - jak najszybciej. Behawiorysta nie tylko zajmuje się rozwiązywaniem problemów, ale również uczy, jak do nich nie dopuszczać.
Jeśli mamy szczeniaka, to wskazana jest wizyta, podczas której dowiemy się, jak:
- prawidłowo sprawować nad nim opiekę
- zaspokajać jego potrzeby (jedną z najczęstszych przyczyn niepożądanych zachowań jest niezaspokojenie wszystkich psich potrzeb)
- komunikować się z nim i czytać jego sygnały (pies wysyła całą gamę subtelnych komunikatów, zanim przejdzie do warczenia czy ugryzienia)
- wychować go na dobrego przyjaciela i jak być jego najlepszym przyjacielem.
Najwcześniejszym jednak momentem jest etap, na którym dopiero rozważamy decyzję o "nowym członku rodziny". Behawiorysta pomoże w procesie adopcyjnym, doradzi przy wyborze rasy, a nawet może odwieść nas od tego pomysłu i uświadomić, że akurat nie jesteśmy w dobrym momencie życia na przyjęcie do domu psa. Tak czy owak nadal najczęstszym powodem, dla którego opiekunowie psów decydują się na skorzystanie z usług behawiorysty, są uciążliwe problemy, które nieraz trwają po kilka lat, czyli nawet większość życia psa. Zatem z jakimi z nich możemy się zgłosić do behawiorysty? Oto jedne z najpopularniejszych: 1. Nadmierna aktywność - skakanie, ciągła potrzeba atencji.
2. Problemy separacyjne - wycie i zachowania niszczycielskie podczas nieobecności opiekuna.
3. Zachowania agresywne (wobec opiekuna, domowników, psów, rowerzystów, innych zwierząt, dzieci, itd.)
4. Lękliwość, różnego rodzaju fobie.
5. Nieposłuszeństwo, ciągnięcie na smyczy...
Warto też wiedzieć, że jeśli jakieś niepokojące zachowanie naszego psa pojawiło się nagle, to w pierwszej kolejności trzeba zgłosić się do lekarza weterynarii, aby wykluczyć przyczyny medyczne - ból, zmiany hormonalne, ciąża, demencja, alergia, itp.. Behawiorysta może pomóc także ludziom - dobrym przykładem są dzieci. Zdarza mi się jeździć na wizyty skierowane do dziecka, które boi się psa. A nawet na takie, na których głównym celem jest wytłumaczenie dzieciom, że zwierzę to nie pluszowa zabawka i należy szanować jego przestrzeń.
Jeśli po przeczytaniu tego wpisu uważasz, że potrzebujesz skorzystać z pomocy behawiorysty, to zapraszam do zapoznania się z "Pierwsza wizyta behawiorysty- jak się przygotować?".